در این مقاله به اجزای سیستم های بخار اشاره شده است. اجزایی که یک سیستم بخار را تشکیل می دهند با اصطلاحات تعریف شده مشخصی ارجاع داده می شوند. بعضی اصطلاحات پایه روی تصویر سیستم تک لوله در شکل 1 نشان داده شده است.
دیگ بخار
دیگ های بخار از فولاد یا چدن ساخته شده اند. مایع سنج مدرج برای مشاهده و بررسی سطح آب دیگ تعبیه شده است. یک شیر اطمینان از دیگ در برابر صدمه، زمانی که فشار بیش از حد رخ دهد محافظت می کند. مشعل توسط یک تنظیم گر فشار که تنظیم شده تا شیر ها را در فشار مشخصی باز کند عمل می کند. یک سوییچ قطع جریان آب که همراه کنترل مشعل در چرخه تعبیه شده، زمانی که سطح آب دیگ بخار به تنظیمات قطع جریان رسید، مشعل را خاموش می کند.
دیگ های بخار فشار پایین، با حداکثر فشار کاری تا 15 psig ساخته می شوند و ظرفیت خروجی با واحد پوند بر ساعت یا کیلوگرم بر ساعت سنجیده می شود. دیگ های بزرگتر گاهی اوقات بر اساس اسب بخار رتبه بندی می شوند که هر 33475 BTUH معادل یک اسب بخار است. همچنین رایج است که دیگ های بخار را بر اساس میزان تشعشعی که تولید می کنند رتبه بندی کنند. تشعشع بخار بر مبنای فوت مربع میزان تشعشع (که به طور مخفف EDR می نامند) محاسبه می شود و هر 1 فوت مربع معادل 240 BTUH است.
کلکتور بخار
دیگ ها بسته به اندازه شان، یک یا تعداد بیشتری خروجی دارند. لوله عمودی بخار از مسیر خروجی به لوله ای افقی به نام “کلکتور” متصل می شود.
لوله اصلی بخار
این لوله، بخار را از کلکتور اصلی به مصرف کننده هایی که در طول به آن متصلند و کندانس را نیز از آنها برمیگرداند. زمانی که جریان کندانس در لوله اصلی همانطور که در شکل نشان داده شده با جهت جریان بخار یکسان باشد، سیستم را سیستم جریان موازی می نامند.
لوله قائم
لوله عمودی، بخار را از لوله اصلی به مصرف کننده ها هدایت می کند و رایزر نام دارد. در سیستم تک لوله ای همانطور که در شکل آورده شده است، لوله قائم کندانس را از مصرف کننده ها به لوله اصلی برگردانده و تخلیه می کند. در سیستم های تک لوله، لوله های افقی اتصال دهنده لوله اصلی به لوله قائم، باید تا محل مصرف کننده بالا بروند تا تخلیه را ممکن سازند.
مصرف کننده ها
دسته بندی مصرف کننده ها در سیستم های بخار بسیار متنوع و بسته به نوع کاربری است. این سیستم ها شامل کانوکتورها، رادیاتورهای چدنی، فین تیوب های (لوله های پره دار) دیواری، فن کویلها، هواسازها و … هستند.
ساقه آشغال گیر
در جایی که لوله کشی هم بخار و هم کندانس را حمل می کند، اغلب مطلوب است که کندانس را در نقاط مختلف تخلیه نمود تا جریان بخار تسریع شود. کندانس توسط یک اتصال به نام دریپ یا ساقه آشغال گیر به خط برگشت هدایت می شود. برای مثال، در شکل 2، لوله اصلی بخار، به داخل لوله برگشت خشک هدایت شده و سپس به لوله برگشت مرطوب چکانیده می شود.
لوله برگشت خشک
برگشت خشک آن بخشی از لوله برگشت اصلی است که بالاتر از سطح آب دیگ بخار قرار گرفته است.
لوله برگشت تر
برگشت مرطوب آن بخشی از لوله برگشت اصلی است که پایین تر از سطح آب دیگ بخار قرار گرفته است. همیشه از آب مملو است و مانند لوله برگشت خشک، هوا یا بخار را حمل نمی کند.
ایرونت
بخار نمی تواند تا زمانی که هوا از سیستم تخلیه نشود گردش کرده و حرارت را انتقال دهد. ایرونت ها، که بعضی از آنها در شکل 5 تصویر شده اند باید بر روی هر مصرف کننده و انتهای هر لوله اصلی بخار نصب شده باشند.
شیرهای اصلی
لوله بخار تا مصرف کننده، توسط یک شیر اصلی کنترل می شود. هر رادیاتور باید با یک شیر اصلی زاویه دار از نوعی که در شکل 6 نشان داده شده مجهز گردد. اصطلاحاتی که در این بخش شرح داده شد، برای فهم سیستم های بخار ساده و تک لوله مورد نیاز هستند. این اصطلاحات به طور مفصل در بخش هایی که با انواع سیستم های دیگر سروکار دارند شرح داده خواهند شد.
دسترسی به آموزش جامع طراحی و محاسبات سیستمهای بخار
- منبع:
- کتاب اشری (FUNDAMENTAL)
- کتاب اشری (سیستم ها)
- مقالات شرکت B&G