تاسیسات نوین | دوره آموزش و طراحی تاسیسات مکانیکی ساختمان شامل نرم افزار تاسیسات، کتابهای تاسیسات و مقالات آموزشی در جلسه گذشته به گام های اول تا ششم برای محاسبات هواساز اشاره کردیم. در این بخش نیز به گام های هفتم تا دهم پرداخته ایم.
گام هفتم از محاسبات هواساز
در این بخش بایستی دمای خشک و تر در ورودی کویل که از حجم هوای تازه و هوای تغذیه و دماهای آنها استفاده می کنیم. اگر دمای خشک طرح داخل 75 درجه و دمای خشک هوای تازه 95 درجه فارنهایت باشد، دمای ترکیب دو هوا در ورودی کویل برابر است با
این عدد را بر روی نمودار سایکرومتریک نشان داده تا دمای تر آن بدست آید (نقطه4). لذا دمای خشک هوای ورودی به کویل 79 درجه و دمای تر آن 65.7 درجه فارنهایت است.
گام هشتم از محاسبات هواساز
برای تعیین دمای خروجی از کویل از رابطه بای پس فاکتور استفاده می کنیم. دمای ورودی به کویل را نیز دمای اتاق فرض می کنیم (در محاسبات دقیق کامپیوتری این دما کمی بالاتر از دمای اتاق در حالت سرمایش است).
با قرار دادن این نقطه روی نمودار سایکرومتریک، دمای تر بعد از کویل نیز محاسبه می شود. لذا دمای خشک بعد از کویل 54 درجه و دمای تر آن 53 درجه فارنهایت خواهد بود (نقطه شماره 5). توجه داریم که با بزرگتر شدن راندمان کویل، ضریب بای پس فاکتور کوچکتر خواهد شد.
در محاسبات کویل گرمایشی، روند محاسبات مشابه حالت سرمایش است با این تفاوت که مقدار بارهای سنسیبل فضا و هوای تهویه بایستی مجددا محاسبه شوند. با توجه به اینکه در حالت گرمایش رطوبت گیری نداریم، لذا بار نهان صفر است.
بار سنسیبل هوای تازه
بار سنسیبل فضا برابر با اتلاف حرارتی از فضا است که در فرضیات مسئله، 150.000 بی تی یو بر ساعت آورده شده است.
بار کل گرمایشی کویل
توجه:
- برای هوارسان ها از یک فن برای تامین هوای تغذیه در حالت سرمایش و گرمایش استفاده می شود. لذا سی اف ام بدست آمده در حالت سرمایش برابر حالت گرمایش یعنی همان 9.000 سی اف ام است.
- برای تامین دمای مناسب در زمستان، دمای بعد از کویل گرمایشی نبایستی از 80 درجه فارنهایت پایین تر باشد.
برای تعیین دمای خشک و تر هوا در ورودی کویل گرمایش از حجم هوای تازه و هوای تغذیه و دمای آنها استفاده می کنیم. اگر دمای خشک طرح داخل 70 درجه و دمای خشک هوای تازه 15 درجه فارنهایت باشد، دمای ترکیب دو هوا در ورودی کویل برابر است با
لذا دمای خشک هوای ورودی به کویل گرمایش 57.7 درجه فارنهایت است. برای تعیین دمای بعد از کویل با داشتن مقدار بار کل گرمایش، دمای هوای ورودی و حجم هوای تعذیه داریم
لذا دمای خشک بعد از کویل گرمایش 85.3 درجه فارنهایت است که از مقدار مینیمم گفته شده بالاتر است و قابل قبول است.
توجه: در بعضی از هوارسان ها با توجه به نظر طراح، از کویل مجزای Reheat برای پیش گرم کردن هوای تازه استفداده شده و از اثر بار تهویه در کویل اصلی صرفه نظر می کنیم. در اینجا تاثیر بار تهویه زمستانی در کویل اصلی آورده شده است.
گام نهم در محاسبات هواساز
بایستی مشخصات فنی کویل های گرمایشی و سرمایشی را بصور دستی یا با استفاده از نرم افزار های محاسباتی به سازنده ارائه دهیم. این مشخصات فنی شامل تعداد ردیف، تعداد پاس، تعداد فین در هر اینچ، جنس کویل و مشخصات عملکرد کویل خواهد بود. با استفاده از نتایج بدست آمده از محاسبات بارهای سرمایش و گرمایش، مشخصات فنی کویل ها به قرار زیر است.
مشخصات کویل سرمایی هوارسان
- جنس: مس
- قطر لوله ها: 8/5 اینچ
- تعداد ردیف: 6
- فین در هر اینچ: 10
- تعداد پاس: 4
- دمای هوای خشک و تر ورودی کویل: 79 و 66 درجه فارنهایت
- دمای هوای خشک و تر بعد از کویل: 54 و 53 درجه فارنهایت
- دمای آب ورودی و خروجی از چیلر: 45 و 55 درجه فارنهایت
- سطح مقطع کویل: 14.16 فوت مربع
- دبی آب در گردش: 69.3 جی پی ام
- افت فشار کویل (سمت آب): 4.9 فوت
- افت فشار کویل (سمت هوا): 0.89 اینچ ستون هوا
مشخصات کویل گرمایشی هوارسان
- جنس: مس
- قطر لوله ها: 8/5 اینچ
- تعداد ردیف: 1
- فین در هر اینچ: 9
- تعداد پاس: 2
- دمای هوای خشک ورودی کویل: 57.5 درجه فارنهایت
- دمای هوای خشک بعد از کویل: 86.9 درجه فارنهایت
- دمای آب ورودی و خروجی از دیگ: 180 و 160 درجه فارنهایت
- سطح مقطع کویل: 14.16 فوت مربع
- دبی آب در گردش: 29.8 جی پی ام
- افت فشار کویل (سمت آب): 3.4 فوت
- افت فشار کویل (سمت هوا): 0.14 اینچ ستون هوا
گام دهم از محاسبات هواساز
در این بخش به مشخصات فن شامل حجم هوا، افت فشار، دور و ابعاد اشاره خواهیم کرد که مطالب آن را بصورت کامل در جلسه آینده شرح خواهیم داد.