طراحی هواساز 3

در این آموزش ویژه به ده گام اصلی جهت محاسبه هواساز اشاره شده است که یک به یک را با هم بررسی می کنیم.

روش گام به گام محاسبه هواساز

1- تعیین شرایط طرح داخل و خارج جهت تعیین دمای خشک، دمای تر، آنتالپی و نسبت رطوبت

2- تعیین بارهای سنسیبل و نهان فضا به انضمام بارهای هوای تازه جهت محاسبه بارهای کویل

بار نهان شامل بار افراد، بخشی از بار هوای تازه و وسایلی جانبی است که در هر فضا با توجه به نوع کاربری می توانند اثرگذار باشند (دستگاه بخار پز). بارهای سنسیبل شامل بار دیوار، سقف، پنجره، کف، بار افراد، بخشی از بار هوای تازه و وسایل جانبی مانند پرینتر، کامپیوتر و غیره است. قبل از انجام محاسبات هوارسان، تمامی بارها (نهان و سنسیبل) بایستی بصورت دستی و یا با استفاده از نرم افزار محاسبه شده باشد.

3- تعیین ESHF ، GSHFوRSHF در محاسبه هواساز

برای ساده سازی محاسبات هوارسان، از خطوط تعیین کننده ESHF ، GSHFوRSHF می توان بهره برد که تعریف آنها در ذیل آمده است.

پارامتر RSHF ، نشان دهنده نسبت بار سنسیبل فضا به بار کل فضا (مجموع بارهای نهان و سنسیبل) است که از آن برای پیدا کردن دمای نقطه شبنم کویل در صورت نبود هوای تازه استفاده خواهیم کرد.

پارامتر ESHF ، نشان دهنده نسبت بار سنسیبل فضا و بخشی از بار سنسیبل هوای تازه به بار کل (مجموع بارهای نهان و سنسیبل) است که از آن برای پیدا کردن دمای نقطه شبنم کویل در صورت وجود هوای تازه استفاده خواهیم کرد.  این خط از نقطه ترکیب دمای اتاق، موازی با شیب خطوط استاندارد، به سمت چپ رسم می شود. منظور از بخشی از بار هوای تازه همان درصدی است که توسط بای پس فاکتور نشان داده می شود (مبحث محاسبه هواساز)

پارامتر GSHF، نشان دهنده نسبت بار سنسیبل فضا و بار سنسیبل هوای تازه به بار کل (مجموع بارهای نهان و سنسیبل) است که از آن برای پیدا کردن دمای نقطه شبنم کویل و دمای ترکیب هوای برگشتی و هوای تازه استفاده خواهیم کرد. این خط از نقطه ترکیب هوای برگشتی و هوای تازه هواساز، موازی با شیب خطوط استاندارد، به سمت چپ رسم می شود. ارتباط بین این پارامترها در نمودارهای زیر آورده شده است.

نمودار 1

همانطور که از نمودار بالا مشخص است، نقطه تقاطع GSHF و RSHF نشان دهنده دمای بعد از کویل است. هر چقدر درصد هوای تازه بیشتر شود، دمای شبنم کاهش پیدا می کند تا توانایی رطوبت گیری از هوای تازه را داشته باشد.

برای هوارسان هایی که دارای هوای تازه هستند، استفاده از خط ESHF برای تعیین دیگر مجهولات کاربردی تر است.

4- تعیین نقطه شبنم کویل جهت رطوبت گیری در محاسبه هواساز

برای این مهم از هر کدام از نمودارهایی که در گام سوم، آورده شده است، با توجه به وجود یا عدم وجود هوای تازه می توان استفاده کرد. راحت ترین روش استفاده از خطESHF است که با رسم آن، از نقطه شرایط اتاق با شیب برابر خطوط استاندارد به سمت چپ، نقطه شبنم کویل بدست خواهد آمد.

5- تعیین ضریب بای پس فاکتور

 برای محاسبه دقیق این ضریب به دو پارامتر کلیدی در ساختمان کویل ها یعنی تعداد ردیف و فین در هر اینچ نیاز داریم. مقدار دقیق بای پس فاکتور برای کویل مرطوب و کویل خشک از رابطه های زیر محاسبه می شود.

6- تعیین حجم هوای تغذیه در محاسبه هواساز

برای محاسبه مقدار حجم هوای تغذیه که توسط فن به فضا ارسال می شود، از یکی از دو رابطه زیر می توان استفاده نمود.

در رابطه (3) مقدار  برابر حجم هوای سرمایشی و رطوبت گیری است که dehumidified air نام دارد. بهمین دلیل است که در عبارت دلتا تی از دمای نقطه شبنم کویل به همراه دمای طرح داخل استفاده شده است. همچنین صورت کسر، شامل مجموع بار سنیبل فضا و بخشی از بار سنسیبل هوای تازه است. در جایی که در رابطه (4) مقدار  برابر حجم هوای سرمایشی پس از رطوبت گیری است و با supply air نامگذاری می شود. در این رابطه دلتا تی شامل دمای بعد از کویل به همراه دمای طرح داخل می باشد. همچنین صورت کسر، تنها شامل بار سنیبل فضا است (مبحث محاسبه هواساز)

توجه: در رابطه (4) مقدار 1.08 براساس دانسیته هوا در سطح دریاست. در صورت داشتن ارتفاع از سطح دریا بایستی، ضریب دانسیته هوا اصلاح شود. برای مثال این ضریب برای شهر مشهد به 0.96 تغییر خواهد کرد.

7- تعیین دمای خشک و تر هوا در ورودی کویل

در هوارسان هایی که از ترکیب هوای تازه و هوای برگشتی در ورودی به کویل استفاده می شود، در حالت سرمایش این دما کمی بالاتر از دمای طرح داخل و در حالت گرمایش کمی پایین تر از دمای طرح داخل خواهد بود. برای مثال به مانند آنچه که در شکل زیر آورده شده است، اگر دمای خشک طرح داخل 75 درجه و دمای خشک هوای تازه 95 درجه فارنهایت باشد، دمای ترکیب دو هوا در ورودی کویل برابر است با

این دما قبل از محاسبه دمای بعد از کویل با استفاده از ضریب بای پس فاکتور بایستی محاسبه شده باشد.

با قرار دادن دمای خشک هوای ورودی (هوای میکس) به کویل بر روی نمودار سایکرومتریک، دمای تر آن نیز به راحتی محاسبه خواهد شد که طبق نمودار زیر برابر 70 درجه فارنهایت خواهد بود (مبحث محاسبه هواساز)

روش دیگر استفاده از خط GSHF است. برای این مهم می توانیم با رسم این خط با شیب برابر خطوط استاندارد از نقطه دمای شبنم کویل که قبلا بدست آمده است به سمت راست، نقطه میکس را پیدا کنیم.

نمودار 2

8- تعیین دمای خشک و تر هوای بعد از کویل

با داشتن ضریب بای پس فاکتور، دمای ورودی به کویل و نقطه شبنم این دما براحتی قابل محاسبه است.

9- مشخصات کویل شامل تعداد ردیف، تعداد پاس، تعداد فین در هر اینچ و جنس

10 مشخصات فن شامل حجم هوا، افت فشار، دور و ابعاد

 آموزش محاسبات طراحی هواساز سالن اجتماعات 1000 نفره 

آموزش محاسبات طراحی هواساز استخر بروش کنترل رطوبت