تاسیسات نوین | دوره آموزش و طراحی تاسیسات مکانیکی ساختمان شامل نرم افزار تاسیسات، کتابهای تاسیسات و مقالات آموزشی مبحث بالانس سیستمهای هوایی را ادامه میدهیم با بررسی مثالی که در جلسه قبل ارائه شد. توضیح اینکه مطالبی که در این راستا گفته خواهد شد صرفا برای کانال رفت نمی باشد بلکه برای بالانس کانال برگشت و اگزازست نیز کاربرد دارد.
بالانس کانال برگشت و اگزازست
در جواب سوالی که مطرح شد که آیا بدون استفاده از بالانسینگ دمپرها نیز میتوان به CFM های طراحی دست پیدا کرد مهمترین پارامتر بررسی افت فشار در مسیرهای موازی مورد بحث است. بدین معنا که اگر بتوان در دو مسیر موازی قید شده به افت فشاری مساوی هم رسید، CFM های تست شده برابر با مقدار طراحی خواهند بود.
محاسبه افت فشار کانال در جلسات گذشته بصورت کامل بررسی گردید. و عنوان گردید که افت فشار توتال برابر مجموع افتهای استاتیکی و دینامیکی است. حال همان روند برای محاسبه افت فشار کل در مسیرهای AB و AC انجام میدهیم. کاملا بدیهی است که در دو مسیر افتهای ثابتی بدست نمیآید چراکه سطح مقطع کانال های متفاوت است و دوما مقدار حجم هوادهی در خروجی ها با هم فرق دارد (مبحث بالانس کانال ). برای مثال فرض کنیم که بعد از محاسبات، مسیر AB دارای افتی معادل 0.75 اینچ ستون آب، و مسیر AC دارای افتی معادل 0.69 اینچ ستون آب باشد (شکل زیر).
با توجه به برابر نشدن مقدار افتها، کاملا بدیهی است که مقدار CFM ای اندازه گیری شده با مقدار طراحی برابر نخواهد بود. این حالت در 99% موارد در پروژه ها اتفاق میافتد و اگر سیستم بالانس نشود، از مقادیر طراحی دور خواهیم شد.
حال برای بالانس کردن سیستم بدون استفاده از دمپرها چه باید کرد
برای این منظور بایستی تمام مسیرهای موازی بر مبنای بیشترین افت فشار یک مسیر، هم فشار شوند. لذا به CFM مسیری که دارای بیشترین افت است کاری نداریم و از مسیرهای دیگر که دارای افت فشار کمتر هستند شروع میکنیم (مبحث بالانس کانال ).
برای این مهم 3 روش وجود دارد
روش اول استفاده از رابطه INFINITY فنها میباشد که در این روش مقدار CFM هر مسیر را طبق رابطه زیر با افزایش افت فشار افزایش میدهیم.
مسیرAB دارای بیشترین افت است که مبنای محاسبات خواهد شد. لذا به سراغ مسیر AC میرویم. با استفاده از رابطه بالا مقدار CFM را تصحیح میکنیم :
لذا بایستی به CFM در مسیر AC مقدار 170 CFM اضافه شود تا 2 شاخه با هم هم فشار گردند. روش دوم ، تغییرات سطح مقطع مسیرهایی است که دارای کمترین افت هستند. این روش بسیار وقت گیر است و در هر بار تغییر، بایستی محاسبات افت مجددا انجام گیرد و با مقدار افت ماکزیمم مقایسه گردد (مبحث بالانس کانال ).
روش سوم، هم فشار کردن مسیرهای موازی با طولانی ترین شاخه است که البته این روش در مثال ما کاربردی ندارد چراکه ما سیستم را متقارن فرض کردیم (یعنی طول مسیرها با هم برابر است). درصورتیکه طول مسبرها با هم برابر نباشند، از رابطه زیر استفاده میکنیم
FURTHEST PATH X FRICTION FACTOR = SHORTEST PATH X FRICTION FACTOR
برای مثال
مقدار افت مورد نظر در مسیر کوتاهتر بدست آمده و براساس آن سایز کانال را انجام میدهیم. از جلسه آینده به روش اصولی بالانس سیستمهای هوایی بهمراه دمپرهای بالانس میپردازیم و دتایل ها و چگونگی تست و بالانس را در پروژه ها شرح خواهیم داد (مبحث بالانس کانال ).
عااااااااااااااااااااااااااااااااااااااالی
خیلی ممنون مهندس ژیانی عزیز
تشکر مهندس جان